دوئل: سانگ‌ یانگ تیوولی در برابر رنو داستر

در این گزارش از اُتکس به بررسی کلی عملکرد دو شاسی‌بلند کوچک از سانگ‌یانگ و رنو خواهیم پرداخت.

معرفی اولیه‌ی دو خودرو

تیوولی ساخت کمپانی کره‌ای سانگ‌یانگ کره‌ جنوبی است که در ردیف خودروهای اس یو وی کوچک قرار می‌گیرد. از جدی‌ترین رقیبان این خودرو در بازار می‌توان به رنو داستر، جوک تولید شرکت نیسان (Nissan Juke) و کیا سول (Kia Soul) اشاره کرد. خودروهای SUV کوچک ظاهری شبیه خودروهای SUV دارند و رانندگی با آنها، احساس رانندگی یک خودروی SUV را تداعی می‌کند، ولی عملکرد و هزینه‌های جاری آنها بیشتر شبیه خودروهای هاچ‌بک است. این را در ذهن داشته باشید که چنین خودروهایی برای رانندگی در جاده‌های آسفالت مناسب هستند و بهتر وارد جاده‌های خاکی و گلی نشوند.

در طرف دیگر بررسی، رنو داستر (Dacia Duster) قرار دارد که یکی از رقبای تیوولی است.داستر خودروی SUV ارزان و مقرون به صرفه‌ای است که بزرگ‌تر از رنوکپچر (Renault Capture) بوده و ارتفاع آن نیز اندکی کمتر از خودروی محبوب و پرفروش نیسان قشقایی (Nissan Qashqai) است. داستردر بسیاری از زوایا از خودروهای هم ردیف خود ارزان‌تر است و همین موضوع می‌تواند مشتری‌های بسیاری را جذب این خودرو کند. در ادامه به تحلیل و مقایسه‌ی این دو خودرو می‌پردازیم.

مقایسه‌ی عملکرد فنی داستر و تیوولی

پیشرانه ها

برای سیستم محرکه خودروی تیوولی دو گزینه وجود دارد: یک موتور دیزلی و یک موتور بنزینی. موتور بنزینی تیوولی در دورهای کمتر از ۳۰۰۰ دور در دقیقه کمی ضعیف عمل می‌کند، ولی در دورهای بالاتر می‌تواند شتاب خوبی به خودرو دهد. در واقع این طور می‌توان گفت که در دور ۳۰۰۰ صدای بمی از موتور به گوش می‌رسد ولی در حدود دور‌های ۴۰۰۰ موتور برای تولید شتاب بیشتر بی‌قراری می‌کند. همچنین پدال گاز موتور بنزینی بسیار حساس است و به فرمان راننده سریع عکس‌العمل نشان می‌دهد. همین موضوع به اضافه‌ی ترمز تیز و تاحدودی عجول، رانندگی با تیوولی را در شهر سخت می‌کند. اما موتور دیزلی گزینه‌ی بهتری به نظر می‌رسد. با اینکه مانند نمونه‌ی بنزینی، موتور دیزلی نیز شتاب اولیه پایینی را تولید می‌کند، ولی تولید مناسب و پیوسته‌ی گشتاور در دورهای پایین‌، باعث سرعت‌گیری یکدست خودرو شده و سواری مطمئن‌تری را در بزرگراه ‌ها به ارمغان می‌آورد و نیاز راننده به تعویض دنده‌ها‌ی پی در پی را از بین می‌برد. با اینکه نسخه‌ی دیزلی پر سر رو صدا تر است ولی برای برای افزایش سرعت خودرو نیازی به دور موتور بالا نیست، چون قدرت و گشتاور در موتورهای دیزلی در دورهای پایین‌تری تولید می‌شود. با در نظر گرفتن این موضوع موتور دیزلی تیوولی بر نمونه‌ی بنزینی ارجحیت دارد.

اما در مورد موضوع انتقال قدرت می‌توان گفت که عملکرد گیربکس شش سرعته دستی با گیربکس شش سرعته اتوماتیک تفاوت چندانی ندارد و حتی نسخه‌ی 4WD نیز باعث کند شدن محسوس خودرو در جاده نمی‌شود. هر دو گیربکس به خوبی کار می‌کنند. گیربکس اتوماتیک خودرو نیز عملکرد رضایت‌بخشی دارد جز اینکه گاها تعویض پیش از موعد از یک دنده به دنده‌ی پایین‌تر باعث بالا رفتن سریع دور موتور می‌شود و سبب ایجاد نوعی تکانه می شود.

برای خودروی داستر نیز دو موتور ۴ سیلندر ارائه شده است. یک موتور بنزینی ۱.۶ لیتری و موتور ۱.۵ لیتری از نوع دیزل. موتور ۱.۵ لیتری دیزلی بهتر از نوع بنزینی به نظر می‌رسد. این موتور به قدری انعطاف‌پذیر است که راننده هیچ گونه کمبود توانی در بزرگراه‌ها احساس نخواهد کرد و می‌توانید به راحتی همگام با ترافیک بزرگراه‌های امروزی به پیش بروید. باید گفت هر دو نوع موتورداستر صدای زیادی تولید می‌کنند. اوضاع زمانی وخیم‌تر می‌شود که نسخه‌ی دیزلی خودرو ارتعاشات زیادی را از طریق پدال کلاچ منتقل می‌کند و همچنین عملکرد کلاچ نیز نامطلوب است که باعث می‌شود رانندگی با خودرو در ترافیک‌های سنگین سخت شود.

در مورد سیستم انتقال قدرت داستر نیز گفتنی است که برای نسخه‌ی دیفرانسیل جلوی بنزینی، یک گیربکس ۵ سرعته قرار داده شده است، در حالی که برای مدل چهار چرخ محرک یک گیربکس ۶ سرعته ارائه شده است. در نمونه‌های دیزلی خودرو و برای هر دو نوع دیفرانسیل جلو و چهار چرخ متحرک نیز گیربکس ۶ سرعته انتخاب شده است. همچنین گفتنی است که در مدل چهارچرخ متحرک، راننده می‌تواند تقسیم قدرت موتور بین لاستیک‌‌های جلو وعقب را تغییر دهد. یکی از گزینه‌ها، تمام قدرت موتور را به لایتیک‌های جلویی اختصاص می‌دهد، حالت ۵۰/۵۰ نیز باعث تقسیم مساوی قدرت می‌شود و با انتخاب حالت اتوماتیک این خودرو است که با توجه به شرایط رانندگی قدرت را بین لاستیک‌ها تقسیم می‌کند.

سیستم‌های تعلیق و فرمان

در یک جاده‌ی پر از دست انداز نواقص سیستم تعلیق تیوولی به خصوص در عقب خودرو به چشم می‌آید که به خاطر طراحی بد تعلیق خودرو است. خوشبختانه سواری خودرو زیاد تحت تاثیر چرخ‌های بزرگ قرار نمی‌گیرد بنابرین داشتن چرخ‌های بزرگ ۱۸ اینچ که به صورت استاندارد در نسخه‌ی EX قرار استفاده شده است باعث بدتر شدن سواری خودرو نمی‌شود.

نمی‌توان ازعملکرد سیستم فرمان تیوولی ایراد گرفت. فرمان این خودرو دقیق است وعکس العمل سریعی به فرمان‌های راننده نشان می‌دهد. همچنین سیستم فرمان تیوولی دارای تنظیمات مختلفی است که عملکرد آن را تغییر می‌دهند، اما باید گفت که حالت comfort فرمان بهترین گزینه برای رانندگی در شرایط معمولی است و همچنین در این حالت سبکی فرمان، پارک کردن خودرو را راحت می‌کند. نکته‌ی دیگر اینکه دایره‌ی چرخش خودرو نیز بسیار کم است. پس با در نظر گرفتن این دلایل و با فرض اینکه با ترمز خودرو آشنایی پیدا کرده باشید، می‌توان گفت راندن تیوولی در شهر کاری آسان و لذت‌بخش است. سیستم چهار چرخ متحرک برخلاف داستر تنها در مدل دیزلی ارائه می‌شود و استفاده از آن با در نظر گرفتن هزینه‌هایی که دارد فقط در صورتی قابل توجیه است که در خارج از شهر زندگی می‌کنید و ترددهای زیادی در جاده‌های لغزنده دارید.

اما طراحی داستر در مقایسه با تیوولی کمی تاریخ گذشته و قدیمی به نظر می‌رسد. همچنین سیستم تعلیق داستر بسیار نرم است. به طور واضح می‌توان دید که اولویت طراحان این خودرو راحتی سرنشینان بوده است و نه اسپرت و به روز بودن. این رویکرد به همراه چرخ‌های ۱۶ اینچی که در تمام مدل‌ها وجود دارد باعث ایجاد یک سواری لذت بخش روی دست‌اندازهای کوچک می‌شود که نقص طراحی قدیمی سیستم تعلیق را می‌پوشاند. به رغم داشتن فنرهای نرم، نوعی خشکی در سواری داستر مشاهده می‌شود. به طور کلی می‌توان ادعا کرد که این خودرو یکی از ضعیف‌ترین سواری‌ها را در بین خودروهای کلاس خود دارد. با این حال رانندگی داستر ایمن است اما به خاطر سیستم تعلیق نرمش در پیچ‌های تند حتی در سرعت‌های پایین به خارج پیچ متمایل می‌شود. هدایت نسخه‌ی چهارچرخ محرک داستر هدایت بهتری را در جاده‌های لغزنده به ارمغان می‌آورد.

در بخش عملکرد فنی اگر بخواهیم یک گزینه را به عنوان خودروی برتر انتخاب کنیم، بی‌ترید باید تیوولی را برگزینیم.

طراحی داخلی و امکانات

در خودروی تیوولی حتی مدل‌های پایین خودرو نیز دارای امکانات پایه‌ای هستند، از جمله رادیوی FM با شش بلندگو به همراه قابلیت پشتیبانی از MP3 و بلوتوث. همچنین دو درگاه ۱۲ ولتی به علاوه درگاه‌های AUX و USB نیز در تمام مدل‌ها بصورت استاندارد وجود دارد که درست بالای دسته دنده قرار دارد و دسترسی آن از سوی سرنشینان جلو بسیار راحت است. در مدل EX، در میانه‌ی داشبورد یک نمایشگر رنگی ۷ اینچی تعبیعه شده است که می‌تواند بسیار مورد استفاده قرار گیرد. استفاده از منوها‌ی نمایشگر بسیار ساده است و به فرمان‌های شما سریع پاسخ می‌دهد. بالاترین مدل، یعنی مدل ELX از همین صفحه‌ی لمسی استفاده می‌کند که البته قابلیت ناوبری ماهواره‌ای نیز به آن افزوده شده است. همچنین درگاه HDMI در مدل ELX پیش‌بینی شده است. کاملا مشخص است که سانگ‌یانگ تلاش کرده است تا برای خودرویی در این ردیف قیمت، کابینی زیبا و کارآمد ارائه کند، و باید اذعان کرد که در این کار موفق بوده است اما با این حال، کابین تیوولی نسبت به رقبای خود کاستی‌هایی نیز دارد.به خاطر وجود درهای بزرگ، سوار و پیاده شدن از تیوولی راحت است. صندوق بار نیز به اندازه‌ی کافی بزرگ است. فضای خالی درها به گونه‌ای طراحی شده است که می‌توان یک بطری آب ۱.۵ لیتری را به راحتی در آن قرار داد.

از سویی داستر هم یکی خودروی کارآمد است، اما امکانات داخلی بسیار محدودی دارد.برای مثال مدل پایه‌ی خودرو رادیو ندارد. ولی در مدل‌های بالاتر، رادیو و قابلیت محبوب بلوتوث وجود دارد که در میانه‌ی داشبورد جای گرفته‌اند همچنین درگاه USB و AUX نیز دیده می‌شود.

به طور کلی در داستر کلید‌ها و دکمه‌ها به خوبی به چشم می‌آیند و در دسترس قرار دارند، بنابرین زمانی که در حال حرکت هستید با یک نگاه می‌توانید آنها را ببینید و استفاده کنید. یکی از مواردی که ارزان بودن داستر را نشان می‌دهد، صندلی‌ها هستند. کیفیت صندلی‌ها رضایت‌بخش است اما به خوبی کل بدن را در بر نمی‌گیرد. همچنین باید اشاره کرد که هیچ کنسول میانی برای استراحت دست تعبیه نشده است. اما اگر می‌خواهید که در خودروی خود کنسول میانی داشته باشید باید هزینه‌ای را نیز متحمل شوید. همچنین گنجایش خودرو هم معقول به نظر می‌رسد. دو جا‌لیوانی نیز در بالای دسته دنده تعبیه شده‌اند. ظرافت ساخت داستر یکی از نقاط ضعف این خودرو است. سر و صدای زیادی از جاده به خودرو منتقل می‌شود و احساس می‌کنید که باد ممکن است از درز پنجره به داخل وارد شود. در خودروی داستر به هر طرف که نگاه کنید، می‌توانید رویکرد طراحان مبنی بر ارزان بودن خودرو را مشاهده کنید. بسیاری از ویژگی‌هایی که ازدر یک خودروی مدرن باید وجود داشته باشد در این خودرو استفاده نشده است. پلاستیک به کار رفته اصلا کیفیت خوبی ندارد. داستر فضای بیشتری نسبت به حریفانش در این کلاس عرضه می‌کند، ابعاد بزرگ خودرو به این معنی است که جای پای بیشتری برای سرنشینان وجود دارد و همینطور ارتفاع خودرو فضای کافی برای افراد قدبلند فراهم می‌کند.

اگر نگاهمان به خودروی داستر را فراتر ببریم باید اذعان کنیم که اجزای آن به خوبی سوار یکدیگر شده‌اند و ساخت آن محکم به نظر می‌رسد. در واقع این خودروی ارزان‌قیمت برای فروش در تمام کشورها طراحی شده است. از این رو سازندگان این خودرو شرایط نامناسب رانندگی در کشورهای مختلف را در نظر گرفته‌اند.

مقایسه‌ی کلی و جمع‌بندی در یک نگاه

	نکات مثبت	نکات منفی
سانگ‌یانگ تیوولی	قیمت مناسب؛ فضای داخلی بسیار مناسب؛ کیفیت ساخت بالای کابین	عدم بهسازی و عایق‌سازی صوتی موتور؛ رانندگی ناآرام و نه چندان باثبات؛ فرمان‌پذیری متوسط و نه چندان مطلوب
رنو داستر	خودرویی بسیار مقرون به صرفه نسبت به قیمت؛ فضای داخلی و جای بار کافی؛ قابلیت حالت تمام چرخ متحرک	عدم بهسازی و فرمان‌پذیری ضعیف؛ کیفیت ساخت پایین بخش داخل کابین؛ نمره‌ی ایمنی پایین از NCAP

مقایسه‌ی مشخصات فنی و قیمت‌ها (عملکرد فنی در قوی‌ترین تیپ‌ها)

	سانگ‌یونگ تیوولی (موتور ۱.۶ بنزینی)	رنو داستر (موتور ۱.۶ بنزینی)
توان بیشینه	۱۲۸ اسب بخار در rpm ۶۰۰۰	۱۰۲ اسب بخار در rpm ۵۷۵۰
گشتاور بیشینه	۱۶۰ نیوتون‌متر در rpm ۴۶۰۰	۱۰۲ اسب بخار در rpm ۵۷۵۰
زمان صفر تا ۱۰۰	۱۲ ثانیه	۱۱.۵ ثانیه
سرعت بیشینه	۱۷۰ کیلومتربرساعت	۱۶۴ کیلومتربرساعت
آلایندگی CO2	۱۴۹ گرم بر کیلومتر	۱۵۵ گرم بر کیلومتر
محدوده‌ی قیمت تقریبی	۱۵ تا ۲۳ هزار دلار	۱۵ تا ۲۱ هزار دلار
مصرف سوخت ترکیبی در ۱۰۰ کیلومتر	۶.۴ لیتر	۷.۶ لیتر
نمره ایمنی NCAP	عدم تست	۳ ستاره
ظرفیت بار	۴۲۳ لیتر	۴۷۵ لیتر
جرم خودرو	۱۳۰۰ کیلوگرم	۱۱۶۰ تا ۱۲۹۰ کیلوگرم